Raport Bezpieczeństwa jest podstawowym elementem dokumentacji produktu kosmetycznego. Jego postać i zawartość określono i opisano w załączniku nr I do Rozporządzenia 1223/2009. Raport powinien być sporządzony i podpisany przez osobę z wyższym wykształceniem o profilu farmaceutycznym, medycznym, toksykologicznym lub pokrewnym. Zlecenie przygotowania raportu bezpieczeństwa dla produktu kosmetycznego należy do obowiązków osoby odpowiedzialnej (najczęściej producenta lub importera). Szczegółowe wytyczne co do oceny bezpieczeństwa zostały przedstawione w przewodniku do oceny bezpieczeństwa składników kosmetycznych opracowanych przez SCCS - Scientific Committee on Consumer Safety - komitet naukowy dla bezpieczeństwa użytkowników. Ten dokument był wielokrotnie przeglądany i uaktualniany a jego kolejne wersje pojawiają się z dużą częstotliwością (co najmniej raz w roku). W przewodniku można znaleźć wiele praktycznych wskazówek dotyczących użycia dostępnych danych toksygologicznych dla poszczególnych surowców kosmetycznych. Przewodnik podaje także informacje o narażeniach, przenikalności przez skórę, surowcach w postaci nano innych niuansach, które należy uwzglęnić przy opracowywaniu raportu z oceny bezpieczeństwa produktów kosmetycznych.
Sama ocena bezpieczeństwa produktu kosmetycznego dla zdrowia ludzkiego opisana w raporcie opiera się na wyznaczeniu marginesów bezpieczeństwa dla poszczególnych składników kosmetyku. Dokument składa się z części A i części B.
Część A to zbiór informacji na temat bezpieczeństwa produktu kosmetycznego - jego składu ilościowego i jakościowego, właściwości fizyko-chemicznych, jakości mikrobiologicznej, a także informacji o opakowaniu, zanieczyszczeniach i przewidywanym zastosowaniu produktu kosmetycznego. W kolejnych punktach części A opisujemy narażenie na działanie kosmetyku i poszczególncyh substancji stanowiących jego skład oraz obliczamy Margines Bezpieczeństwa (MoS - Margin of Safety). W ostatnich puntach części A Raportu Bezpieczeństwa Produktu kosmetycznego podawane są dane o działaniach niepożądanych i ciężkich działaniach niepożądanych, a także wyniki badań z udziałem ochotników.
Część B zawiera wniosek oceny, rozumowanie na jakim opiera się wniosek oraz, jeśli jest taka potrzeba, informacji o konieczności umieszczenia na etykiecie ostrzeżeń i instrukcji dla użytkownika, całość opracowuje się na podstawie danych zebranych i przedstawionych w części A. W rozumowaniu podaje się informacje na temat możliwych interakcji substancji stanowiących skład kosmetyku, a także wpływu stabilności produktu kosmetycznego na jego bezpieczeństwo stosowania. Szczegółową ocenę przeprowadza się w przypadku produktów przeznaczonych dla dzieci poniżej trzeciego roku życia oraz produktów przeznaczonych do higieny intymnej. Część B kończy data sporządzenia i podpis osoby przeprowadzającej ocenę bezpieczeństwa oraz dowód kwalifikacji tej osoby.
